2020.10.06 Wyjazd uczniów klasy VII i VIII do Auschwitz i do Wadowic

Utworzono: niedziela, 11, październik 2020 20:36 | Karolina Kondratowicz |

| Odsłony: 2365

„Brakuje słów, aby oddać to, co tam zobaczyliśmy, przeżyliśmy i zapamiętamy na zawsze”

Wyjazd uczniów klasy VII i VIII do Auschwitz – Birkenau trudno opisać w kategoriach relacji z wycieczki. Nawet zapisane na kartkach refleksje uczestników można najlepiej streścić krótkim stwierdzeniem jednego z uczniów: „Brakuje mi słów, aby oddać to, co tam zobaczyliśmy, przeżyliśmy i zapamiętamy na zawsze.”

Dzień 6 października z pewnością głęboko zapisał się w naszej pamięci poprzez konfrontacje wyobrażeń o okrucieństwach zadanych w obozach zagłady, a widokiem jednego z takich miejsc - miejsc, w których tak dotkliwie wybrzmiewają słowa Zofii Nałkowskiej: „Ludzie ludziom zgotowali ten los”… O tym, jak okrutny był to los mogliśmy sie przekonać, wędrując między obozowymi blokami i barakami, patrząc na odebrane więźniom przedmioty codziennego użytku, spoglądając na zachowane zdjęcia i rysunki… A potem stanęliśmy przy ścianie śmierci obok bloku 11. Teraz wypełnia to miejsce przenikliwa cisza, a kiedyś… Trudno wyrazić w słowach przeżycia, które towarzyszyły nam także w takich miejscach jak komora gazowa czy krematorium. Okrucieństwo wojenne odkrywało przed nami kolejne swoje oblicza…

Dzięki naszej wspaniałej pani przewodnik, mogliśmy się także dużo dowiedzieć o niezwykłych bohaterach Auschwitz, takich jak chociażby: Witold Pilecki, św. Maksymilian Maria Kolbe, Anna Smoleńska, Bronisław Czech i wielu innych. Swą postawą udowodnili, że nawet w takim „piekle Auschwitz”, piekle dehumanizacji i brutalności, można zachować się godnie.

Nasz pobyt w Auschwitz, począwszy od bramy „Arbeit macht frei”, aż po przejście przez „Bramę śmierci” i wędrowanie wzdłuż rampy w Birkenau był wyrazem pamięci i hołdu młodego pokolenia dla wszystkich ofiar tego obozu zagłady – jednego z wielu założonych przez Niemców na terenie całej Europy. Był także niemym naszym wezwaniem: „Nigdy więcej wojny!”.

W drodze powrotnej do domu odwiedziliśmy jeszcze Wadowice. A następnego dnia pełni wrażeń i głębokich przeżyć wróciliśmy do naszych codziennych obowiązków.